Η Γαλλική λογοτεχνία έχει μια πλούσια και μακρά ιστορία και περιλαμβάνει πολλά είδη λογοτεχνίας. Διέπεται από μια σθεναρή πίστη στον άνθρωπο και μιλά ανοιχτά ή έμμεσα για τους αγώνες, τους έρωτες και τις αγωνίες του ανθρώπου.
Ο 16ος αιώνας χαρακτηρίζεται από την τάση για εξύψωση της γαλλικής γλώσσας ως μέσου λογοτεχνικής έκφρασης στο επίπεδο των κλασικών γλωσσών και από την παρουσία σημαντικών δημιουργών που εγκαινίασαν τα κύρια είδη της σύγχρονης λογοτεχνίας στη Γαλλία, με προεξάρχοντες τον Πιέρ ντε Ρονσάρ στην ποίηση, τον Φρανσουά Ραμπελαί στην πεζογραφία, τον Μισέλ ντε Μονταίν στο δοκίμιο και τον Ετιέν Ζοντέλ στο θέατρο.
Η γαλλική λογοτεχνία του 17ου αιώνα είναι συνδεδεμένη με τις πολιτικές, πνευματικές και καλλιτεχνικές εξελίξεις που έλαβαν χώρα από το 1598 - δημοσίευση του Διατάγματος της Νάντης του Ερρίκου Δ’ με το οποίο έληξαν οι θρησκευτικοί πόλεμοι του 16ου αιώνα - έως το 1715, με το θάνατο του Λουδοβίκου ΙΔ’, του βασιλιά-Ήλιου, που επέβαλε την απόλυτη μοναρχία στο βασίλειο της Γαλλίας.
Η γαλλική λογοτεχνία του 18ου αιώνα περιλαμβάνει τα λογοτεχνικά έργα που γράφτηκαν από το 1715, έτος θανάτου του Λουδοβίκου ΙΔ' έως το 1799, έτος λήξης της επαναστατικής περιόδου και αρχής της σύγχρονης εποχής στην ιστορία της Γαλλίας.
Η γαλλική λογοτεχνία του 19ου αιώνα ορίζεται χρονικά από δύο βασικές ημερομηνίες: το 1799, όταν το πραξικόπημα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη έβαλε τέλος στην επαναστατική περίοδο και το 1899, με την επίλυση των εντάσεων της υπόθεσης Ντρέιφους και την οριστική επιβολή των αξιών της Γ’ Δημοκρατίας.
Η γαλλική λογοτεχνία του 20ου αιώνα αναπτύχθηκε μέσω δύσκολων χρόνων όπως δύο παγκόσμιους πόλεμους και εμπειρίες φασιστικών και κομμουνιστικών κυβερνήσεων.
Στην αρχή του 21ου αιώνα, η γαλλική λογοτεχνία επανέρχεται σε πιο παραδοσιακές μορφές, σε αντίθεση με την αφθονία και τις καινοτομίες του 20ου αιώνα. Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, η γαλλική λογοτεχνία του 21ου αιώνα δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί σε συγκεκριμένη κατηγορία και επηρεάζεται από την πολυπολιτισμικότητα και τη διάδοση των νέων τεχνολογιών.
Η λογοτεχνία που είναι γραμμένη στη γαλλική γλώσσα από συγγραφείς άλλων χωρών, όπως το Βέλγιο, η Ελβετία, ο Καναδάς, η Σενεγάλη, Αλγερία, Μαρόκο κ.λπ., αναφέρεται σαν γαλλόφωνη λογοτεχνία.
